gcc -l łączy się z plikiem biblioteki.
gcc -L szuka w katalogu plików bibliotek.
$ gcc [options] [source files] [object files] [-Ldir] -llibname [-o outfile]
Połącz -l z nazwą biblioteki bez przedrostka lib i rozszerzeniem .a lub .so .
Dla statycznego pliku biblioteki libmath. użycie -lmath :
$ gcc -static myfile.c -lmath -o myfile
Dla pliku biblioteki współdzielonej libmath. więc użyj -lmath :
$ gcc myfile.c -lmath -o myfile
plik1.c:
// file1.c
#include <stdio.h>
void main()
{
printf("main() run!\n");
myfunc();
}
plik2.c:
// file2.c
#include <stdio.h>
void myfunc()
{
printf("myfunc() run!\n");
}
Zbuduj plik file2.c , skopiuj plik obiektowy file2.o do katalogu libs i zarchiwizuj go w bibliotece statycznej libmylib.a :
$ gcc -c file2.c
$ mkdir libs
$ cp file2.o libs
$ cd libs
$ ar rcs libmylib.a file2.o
Zbuduj plik 1.c ze statyczną biblioteką libmylib.a w katalogu libs .
Kompilacja bez opcji -L powoduje błąd:
$ gcc file1.c -lmylib -o outfile
/usr/bin/ld: cannot find -llibs
collect2: ld returned 1 exit status
$
Zbuduj za pomocą -L i uruchom:
$ gcc file1.c -Llibs -lmylib -o outfile
$ ./outfile
main() run!
myfunc() run!
$